சமகாலத்தில் அனைத்து நவீன அறிவுத் துறைகளிலும் ஊடாடி நிற்கும் அறிவியலாக உளவியல் மேலெழுந்துள்ளது. இது மேலும் ஓர் தனித்துவமான கற்கைப் புலமாகவும் விருத்தி பெற்றுள்ளது. 
இன்று வளர்ந்து விரிந்து வியாபித்து வரும் அறிவுத்துறைச் செயற்பாடுகளில் உளவியலின் தேவை மீள மீள வலியுறுத்தப்படுகிறது. ஆகவே, இத்துறையை வளம்படுத்தும் நூல்கள் தமிழில் அதிகம் வெளிவர வேண்டும். இது அவசியமானதும் கூட.
இத்தேவையை நிறைவு செய்யும் வகையிலும் உளவியல்சார் புலமைத்துவத்தை மாணவர்களுக்கு தெளிவாக கையளிக்கும் விதத்திலும் பேராசிரியர் சபா.ஜெயராசா முனைப்புடனும் பொறுப்புடனும் நிதானமாக இயங்கி வருகின்றார். இந்த அறிகைத் தொடர்ச்சியில் 'உளவியல் முகங்கள்' என்னும் நூலை பேராசிரியர் நமக்குத் தந்துள்ளார். 
மரபுவழி உளவியல் தொடக்கம் நவீன உளவியல் ஈறாக நாம் விளங்கிக் கொள்வதற்கான படிமலர்ச்சிகளை 'உளவியல் முகங்கள்' நமக்கு அடையாளம் காட்டுகின்றது. இன்று அறிவியலில் காண்கிற பெரும்பாலான சிந்தனைகளின் வித்துகள் தத்துவங்களில் உள்ளன. மனிதரைப் பற்றியும் மனிதர் தொடர்பான துறைகளைப் பற்றியும் தத்துவவாதிகள் சிந்தனைகளை வழங்கியுள்ளனர். அவற்றில் உள்ளம் பற்றிய சிந்தனைகள் சிறப்பிடம் வகிக்கின்றன. இவை உளவியலில் பல்வேறு புதிய போக்குகளை உருவாக்கி வருகின்றன. 
தற்போதைய கணிப்புப்படி பிளேட்டோவிலிருந்து 'உளவியல் சிந்தனை வரலாறு' தொடங்குகிறது. இது பின்னர் கிரேக்கத் தத்துவம் கடந்து ஐரோப்பிய தத்துவவாதிகளான காண்ட், பெர்க்கிலி, தெக்கார்த்தே, ஜான்லாக், கோபென்ஹர், நீட்சே முதலியோரைக் கடந்து வளர்ந்தது. இருபதாம் �

1940 நவம்பரில் 29-30 தேதிகளில் வி.ஆர்.இராமச்சந்திர தீட்சிதரின் தமிழரின் தோற்றமும் பரவலும் பற்றி ஆற்றிய இரண்டு ஆங்கிலப் பொழிவுகள் 1947 ல் 53 பக்கங்களில் அச்சிடப்பட்டன. தமிழதின் தாயகம் தென்னாடே. இங்கிருந்து பழந்தமிழ் நாகரீகம் சிந்துவெளி, சுமேரியம், எகிப்து ஆகிய பகுதிகளுக்கு பரவியது என்பது அப் பொழிவுகளின் முடிவு.