பேராசிரியர் நந்தி வாழ்ந்த காலத்திலேயே அவர் மலையக இலக்கிய வளர்ச்சிக்கு ஆற்றிய சேவையை ஆராய்ந்து ஒரு நூல் வெளியிட வேண்டும் என்ற எண்ணம் எங்களிடம் முகிழ்ந்திருந்தது. 
ஒருநாள் வெள்ளவத்தை தமிழ்ச்சங்கத்தில் ஓர் இலக்கியக் கூட்டம் முடிந்து திரும்பும் வேளையில் நந்தி அவர்களுடன் கொட்டாஞ்சேனை வரைக்கும் பஸ்ஸில் பிரயாணம் செய்யும் அரியவாய்ப்புக் கிடைத்து மனம் மகிழ்ந்தோம்.  நாம் இந்தச் சந்தர்ப்பத்தைப் பயன்படுத்திக் கொண்டு 'நாவல் நகரில் நந்தி சந்திப்புகள்' நூலாக்கம் பற்றிக் குறிப்பிட்டு அபிப்பிராயம் கேட்டோம். 
அவர் சற்று நேரம் மௌனித்துவிட்டுச் 'சரி' உங்கள் விருப்பம்... சந்திப்புகள் நல்ல தலைப்பு என்று கூறினார். நாம் மிகுந்த ஆர்வத்தோடு அவரது வார்த்தைகளை உள்ளூர ஒரு அங்கீகாரமாகவே ஏற்று நூல் வெளியிடத் திட்டமிடத் தொடங்கினோம்! 
நந்தி மறைந்த பிறகு எமது எண்ணம் வலுவடைந்தது. மலையகத்தில் நந்தியுடன் மிக நெருக்கமாகப் பழகிய நண்பர்களுக்குக் கடிதம் எழுதினோம்.  நண்பர் சாரல்நாடன் பாராட்டுக் கடிதத்துடன் கட்டுரை அனுப்பி எம்மை உற்சாகப்படுத்தினார்.  அதைத் தொடர்ந்து கட்டுரைகள் அஞ்சலிலும் நேரடியாகவும் வந்து சேரத்தொடங்கின. 
மலையகம் ஒரு பின்தங்கிய பிரதேசம் இது பல தசாப்தங்களாகச் சொல்லப்பட்டு வரும் ஒரு கருத்து.  ஆனால், இதனை மிகத் துல்லியமாக ஆராய்ந்து பார்த்தால், மலையகம் காலம் காலமாக, பல்வேறு துறைகளின் ஊடாக குறிப்பிடத்தக்க வளர்ச்சியடைந்து வந்துள்ளதை மிகத்தெளிவாக அவதானிக்க முடியும்.
குறிப்பாகக் கல்வி, கலை, இலக்கிய, மருத்துவ மற்றும் பொதுத் துறைகளில் மலையக�

1940 நவம்பரில் 29-30 தேதிகளில் வி.ஆர்.இராமச்சந்திர தீட்சிதரின் தமிழரின் தோற்றமும் பரவலும் பற்றி ஆற்றிய இரண்டு ஆங்கிலப் பொழிவுகள் 1947 ல் 53 பக்கங்களில் அச்சிடப்பட்டன. தமிழதின் தாயகம் தென்னாடே. இங்கிருந்து பழந்தமிழ் நாகரீகம் சிந்துவெளி, சுமேரியம், எகிப்து ஆகிய பகுதிகளுக்கு பரவியது என்பது அப் பொழிவுகளின் முடிவு.