சங்கமிருந்து வளர்ந்த தமிழ்மொழி
        தாரணி மீதினிலே
    துங்கநலம்மிகச் சொல்லிசைச் சீர்கள்
        துலங்கிட வாழியவே

    தன்னிடை நின்று தழைத்த கிளைமொழி
        தாம்பல தோன்றிடினும்
    கன்னிமை யோடெழில் கற்பியல்பெற்று
        கனிந்தவள் செந்தமிழ்த்தாய்

    நாவிற்கினித்திடும் பண்டங்கள் போலிந்த
        நாட்டினில் பாவலர்சொல்
    பாவிற்கினித்திடும் பல்பொருள் யாப்பணி
        பாலித்தவள் தமிழ்த்தாய்

    விற்கொடியோடுயர் மீன்கொடி வீரம்
        விளங்கு புலிக்கொடியும்
    கற்கை நன்றாய கலைக்கொடியோடு
        கலந்தவள் செந்தமிழ்த்தாய்

    இந்தத்தமிழ்மொழி என்றென்றும் வாழ்ந்திட
        ஏத்திப் பணிந்திடுவோம்
    சந்ததம் அன்னவள் தாமரைப்போதடி
        தம்மை வணங்கிடுவோம்.

பால்முகம் மாறாப் பாலகனே
        பால்சோறு உண்ண ஓடிவா
கால்கள் தரையில் படாமலே
        காற்றாய்ப் பறந்து ஓடிவா

ஆச்சி கறந்த பாலை
        அம்மா காய்ச்சி வாறேன்
போச்சி நிறையத் தாறேன்
        பொன்னே நீயும் வாராய்

அண்ணன் வந்தால் பறிப்பான்
        அக்கா கண்டால் மறிப்பாள்
கண்ணே ஓடி வாடா
        கனிரசம் உண்டு போடா

சின்னக் கண்ணா வாடா
        சின்னக் காலால் வாடா
அன்னம் உண்ண வாராய்
        அம்மா மகிழப் பாராய்